Οι Πυθαγόρειοι, συνεχίζοντας την Ορφικήν παράδοσιν, ταύτιζαν τους αριθμούς με την ουσίαν των όντων, θεωρώντας τους ως σύμβολα της ουσίας, την οποίαν και αντιπροσώπευαν.
Ο Αριστοτέλης στο βιβλίον του «Μετά τα Φυσικά» (Α΄ 5), γράφει διά τους Πυθαγορείους ότι έλεγαν πως « αριθμόν είναι την ουσίαν απάντων ».
Πράγματι, το μεγαλύτερον μέρος της πυθαγορείου φιλοσοφίας στηρίζεται στην μαθηματικήν σημασίαν και στις σχέσεις των αριθμών και επεκτείνεται πέραν των φυσικών και αρμονικών ιδιοτήτων τους και σε μεταφυσικές έννοιες, συμβολικές σημασίες και μυστικές ιδιότητες ενός εκάστου αριθμού.
Πέραν τούτου, οι Πυθαγόρειοι διαιρούσαν τους αριθμούς με βάσιν την ιδιότητα του μερισμού, σε αρτίους και περιττούς και εθεώρουν ατελείς τους αρτίους έναντι των περιττών, επειδή οι τελευταίοι αποτελούν ολότητες, οι οποίες έχουν αρχήν, μέσην και πέρας, ενώ οι άρτιοι δεν έχουν αυτήν την ιδιότητα, όσες φορές και αν διαιρεθούν.
Την μυστηριακήν σημασίαν των αριθμών απεκάλυπταν στις μυστικές τους διδασκαλίες στους μυουμένους, καταδεικνύοντας τήν διά συμβολισμών προέκτασιν των νοητών και μεταφυσικών εννοιών στο υλικόν και αισθητόν επίπεδον.
23/11/2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
ΠΗΓΗ:
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1583907345171733&substory_index=0&id=100006574481034
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου