Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

ΠΟΛΥΔΑΜΑΣ





Ο Πολυδάμας, ο υιός του Νικία από την Σκοτούσαν της Θεσσαλίας, υπήρξεν ο επιφανέστερος Ολυμπιονίκης παγκρατιστής της αρχαιότητος. Έζησεν μεταξύ των τελών του – 4ου και των αρχών του – 3ου αιώνος και ήταν ο πλέον μεγαλόσωμος Έλλην, ονομαστός διά την υπερβολικήν δύναμίν του. Ανεδείχθη Ολυμπιονίκης στον αγώνα του παγκρατίου κατά την Ολυμπιάδα του – 408, ενώ δεν έχασε σε κανέναν από τους αγώνες, στους οποίους έλαβεν μέρος. Σύμφωνα με μίαν παράδοσιν, ηττήθη μόνον από τον Πρόμαχον τον Παλληνέα σε άλλην Ολυμπιάδα, αλλά η παράδοσις αυτή αμφισβητήθη από τους Θεσσαλούς.

Εκτός όμως από τις νίκες του στους αγώνες του παγκρατίου, ο Πολυδάμας έμεινε ονομαστός στην ιστορίαν διά τα κατορθώματά του, τα οποία έκανε έχοντας ως πρότυπόν του τον ημίθεον Ηρακλή.

Ο Παυσανίας ο Περιηγητής αναφέρει στα «Ηλιακά» του, διά τα κατορθώματα του Πολυδάμαντος, τα ακόλουθα:
Στην εποχήν του, η περιοχή από την Θράκην μέχρι τον Όλυμπον, ήταν γεμάτη από άγρια θηρία, μεταξύ των οποίων συμπεριελαμβάνοντο και λέοντες. Έναν τέτοιον μεγάλον λέοντα συνήντησεν κάποτε ο Πολυδάμας, περιφερόμενος στις νότιες υπώρειες του Ολύμπου. Το θηρίον επετέθη στον εντελώς άοπλον Πολυδάμαντα, αλλά εκείνος κατάφερεν να σκοτώσει με τα χέρια του τον πελώριον λέοντα, μιμούμενος το κατόρθωμα του Ηρακλέους στην Νεμέαν.
Κάποτε ορμώντας μέσα σε μίαν αγέλην βοδιών, ήρπασεν από την οπλήν του οπισθίου ποδός, τον πλέον δυνατόν και άγριον ταύρον και τον έσυρεν έξω από την αγέλην. Ο ταύρος αγωνιζόμενος να διαφύγει από την ισχυράν λαβήν του Πολυδάμαντος, ελάκτιζεν και επηδούσεν με πολύ μεγάλην ορμήν, χωρίς όμως να δύναται να διαφύγει. Στο τέλος εκείνον το οποίον συνέβη, ήταν να διαφύγει ο ταύρος, αφού προηγουμένως από την μεγάλη του δύναμιν και προσπάθειαν, απεκόπη η οπλή του κι έμεινε στα χέρια του Πολυδάμαντος.
Λέγετε δε ότι κάποτε εσταμάτησεν άρμα, το οποίον έτρεχεν και ενώ ο ηνίοχός του το οδηγούσεν με μεγάλην ταχύτητα, αρπάζοντάς το με το ένα χέρι από την λαβήν αναβάσεως και ακινητοποιώντας το μαζί με τα άλογα και τον αναβάτην.
Όταν στον θρόνον της Περσίας ανήλθεν ο νόθος υιός του Αρταξέρξη Δαρείος, έστειλεν αγγελιαφόρους και προσεκάλεσεν τον Πολυδάμαντα στην αυλήν του, αφού η φήμη του είχεν απλωθεί και στην Ασίαν. Πηγαίνοντας ο Πολυδάμας στα Σούσα και επισκεπτόμενος τον Δαρείον, εδέχθη την πρόκλησιν να μονομαχήσει με τους τρείς ικανότερους Πέρσας από το σώμα των Αθανάτων και αντιμετωπίζοντας και τους τρείς μαζί, τους εσκότωσεν κάτω από το έκπληκτον βλέμμα του βασιλέως των.

Το τέλος όμως του Πολυδάμαντος δεν ήταν αντάξιον της δόξης, την οποίαν ενεδύθη το όνομά του. Λέγεται ότι ένα καλοκαίρι, ο Πολυδάμας μαζί με τους φίλους του εισήλθαν σε ένα σπήλαιον διά να γευματίσουν στην σκιάν του. Κατά την διάρκειαν του γεύματος όμως, η οροφή του σπηλαίου εράγισεν και η κατάρρευσις της ήταν θέμα ολίγου χρόνου. Οι φίλοι του Πολυδάμαντος, έσπευσαν γρήγορα να εξέλθουν του σπηλαίου παρακινώντας και τον Πολυδάμαντα να κάνει το ίδιο. Εκείνος όμως δεν τους ήκουσεν και μένοντας στην θέσιν του, εσήκωσεν τα χέρια του νομίζοντας ότι δύναται να συγκρατήσει έτσι την πτώσιν της οροφής. Όμως κάτι τέτοιον εστάθη αδύνατον και ο Πολυδάμας κατεπλακώθη από την κατάρρευσιν του σπηλαίου και άφησεν εκεί άδοξα την τελευταίαν του πνοήν.
Στον χώρον της Ολυμπίας εστήθη ο ανδριάντας του, έργον του Λυσίππου, επάνω σε υψηλόν βάθρον, στην μνήμην του Ολυμπιονίκη παγκρατιστή, του οποίου η φήμη έγινε γνωστή σε όλον τον τότε γνωστόν κόσμον.

25/11/2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)


ΠΗΓΗ:
https://m.facebook.com/profile.php?id=100006574481034

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου