«ΘΑ» = άκλιτον μόριον της Ελληνικής γλώσσης χρησιμοποιούμενον:
α) Διά τον σχηματισμόν ρηματικών τύπων, οι οποίοι περιγράφουν πράξιν, η οποία πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, π.χ. «την Δευτέραν ΘΑ πάω στην εργασίαν μου».
β) Διά τον σχηματισμόν ρηματικών τύπων, οι οποίοι περιγράφουν κάτι πιθανόν να συμβεί αλλά και να μην συμβεί, π.χ. «ΘΑ ήθελα να με προσέξετε».
γ) Ως άκλιτον ουδέτερον ουσιαστικόν επί αδυνάτων υποσχέσεων, π.χ. «βαρεθήκαμε τα πολλά ΘΑ που μας σερβίρετε».
Είναι η πλέον αγαπημένη λέξις, την οποίαν χρησιμοποιούν κατά κόρον οι ΨΕΥΤΕΣ και οι ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ, επειδή και οι δύο αυτές συνομοταξίες ψευδολογούν ασύστολα.
Ο κατ’ εξοχήν χρησιμοποιήσας το μόριον αυτόν μεταπολιτευτικώς, ήταν ο αλήστου μνήμης ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ο οποίος διά του «ΘΑ» κατέστρεψεν την χώραν, η οποία του εδάνεισεν την γλώσσαν της (επειδή βιολογικώς καμίαν σχέσιν δεν είχεν μαζί της).
Τελευταίως η λέξις αυτή χρησιμοποιήθηκε (και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται) από ομάδα «ΣΩΤΗΡΩΝ», η οποία υποκινούμενη από τα ίδια κέντρα, τα οποία μας επέβαλαν την κατάστασιν την οποίαν βιώνουμε όλοι μας, προσπαθεί να αγρεύσει πελατείαν, από Έλληνες, οι οποίοι ξεχνούν ευκόλως τα διδάγματα της Ιστορίας των και παραγνωρίζουν τις δύο βασικές χρήσεις του «ΘΑ», δηλαδή τις ανωτέρω αναφερόμενες (β) και (γ).
Επειδή όμως η σοφή παροιμία λέγει ότι «ΤΟ ΘΑ ΤΟ ΣΠΕΙΡΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΥΤΡΩΣΕ», και επειδή το από πολλού χρόνου «ΘΑ» των ΣΩΤΗΡΩΝ έχει παραμείνει ακόμη ως μόριον αδυνάτων υποσχέσεων, είναι μαθηματικώς αποδεδειγμένον ότι η προσπάθειά τους είναι αμφιβόλου αποδοτικότητος και όσοι τους ακολούθησαν στον δρόμον του «ΘΑ», είναι καταδικασμένοι να απογοητεύονται συνεχώς και στο τέλος να τους εγκαταλείψουν.
3-1-2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ):
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου