Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΣΑΙΟΙ

Μετά την κατάληψιν της Αόρνου Πέτρας, ο Αλέξανδρος επέρασεν με το στράτευμά του στην Ινδίαν. 
Στην περιοχήν μεταξύ του Κωφήνος και του Ινδού ποταμού και πλησίον του Νυσαίου όρους, υπήρχεν αρχαία πόλις με το όνομα Νύσα, η οποία είχεν κτισθεί από τον Διόνυσον, κατά την εκστρατείαν του στην Ασίαν πριν την – 3ην χιλιετίαν, εναντίων των βαρβάρων εισβολέων Υξώς (Νόννου «Διονυσιακά).

Ο Αρριανός, στο 5ον βιβλίον του έργου του «Αλεξάνδρου Ανάβασις», αναφέρει ότι, όταν ο Μέγας Αλέξανδρος επλησίαζεν στην Νύσαν, οι κάτοικοί της απέστειλαν προς αυτόν, τον καλύτερον εκπρόσωπόν τους, ο οποίος ονομάζετο Άκουφις, μαζί με τριάντα πρέσβεις, από τους πλέον επιφανείς της πόλεώς των, διά να τον υποδεχθούν και να του ζητήσουν να αφήσει την Νύσαν αυτόνομον, από σεβασμόν προς τον ιδρυτήν της Διόνυσον.

Οι πρέσβεις οδηγήθησαν στην σκηνήν του Αλεξάνδρου και τον εύρον να φορεί ακόμη την πολεμικήν του εξάρτησιν και σκονισμένον από την πορείαν της εκστρατείας.
Έκθαμβοι από την μεγαλοπρέπειαν του Μεγάλου Στρατηλάτου, έπεσαν στην γην διά να τον προσκυνήσουν, αλλά ο Αλέξανδρος τους εσήκωσεν και τους συνέστησε να έχουν θάρρος και να του αναφέρουν τον λόγον της επισκέψεώς των.

Τότε ο Άκουφις του είπεν ότι ο Διόνυσος, μετά το πέρας της εκστρατείας του στην Ινδίαν και πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, έκτισεν εκείνην την πόλιν και άφησεν να την κατοικήσουν οι παλαίμαχοι και οι πλέον αδύναμοι από το στράτευμά του, διά να μείνει στον τόπον εκείνον ζωντανή η μνήμη της εκστρατείας του, όπως το ίδιο έκανε και ο Αλέξανδρος κτίζοντας στην πορείαν του πόλεις με το όνομά του. 

Την πόλιν την ονόμασεν ο Διόνυσος Νύσαν και την περιοχήν Νυσαίαν, από το όνομα της τροφού του Νύσης, το όρος δε, το οποίον ευρίσκετο πλησίον της πόλεως, το ονόμασεν Μηρόν, επειδή όπως αναφέρει ο μύθος συνεπλήρωσεν την κύησίν του μέσα στον μηρόν του Διός, όταν εκάη η μητέρα του Σεμέλη. Από την εποχήν λοιπόν εκείνην η Νύσα παρέμενε αδέσμευτη και αυτόνομος και είχε ανεξάρτητον πολιτειακήν κατάστασιν, από σεβασμόν των Ινδών απέναντι στον Διόνυσον. 

Ήσαν δε οι κάτοικοί της απόγονοι εκείνων των Ελλήνων, οι οποίοι είχαν ακολουθήσει τον Διόνυσον στην εκστρατείαν του.

Ως απόδειξιν των λεγομένων του, ο Άκουφις είπεν στον Αλέξανδρον ότι, ενώ πουθενά σε όλην την χώραν των Ινδών δεν εφύετο κισσός, στην περιοχήν της Νύσης εφύετο σε αφθονία.

Ο Αλέξανδρος ευχαριστήθη από τα λόγια του Άκουφι και αφού εβεβαιώθη ότι η Νύσα είχεν πράγματι κτισθεί και εποικισθεί από τον Διόνυσον, επέτρεψε στους κατοίκους της να διατηρήσουν την αυτονομίαν τους, λέγοντας στους Μακεδόνες του ότι αυτοί θα προχωρήσουν ακόμη πιο μακρυά από εκεί όπου είχεν φθάσει ο Διόνυσος. 
Διόρισεν δε τον Άκουφιν, διοικητή όλης της Νυσαίας, δίδοντάς του και το δικαίωμα να ορίσει εκείνος τον υποδιοικητήν του και επήρεν μαζί του τριακοσίους ιππείς Νυσαίους, να τον ακολουθήσουν στην εκστρατείαν του. Μαζί με αυτούς, ο Άκουφις από ευχαρίστησιν, του έστειλε και τον υιόν και τον εγγονόν του.
Πριν συνεχίσει την εκστρατείαν του στην Ινδικήν, ο Αλέξανδρος ανέβη με τους εταίρους ιππείς του στο όρος Μηρόν, όπου εστεφανώθησαν όλοι με κισσόν και προσέφερεν θυσίαν στον Διόνυσον.

Η ιστορία, ως αψευδής μάρτυς, βεβαιώνει την πανάρχαιαν παρουσίαν των Ελλήνων σε κάθε άκρον του πλανήτου!

6/11/2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)

ΠΗΓΗ :
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1576549742574160&substory_index=0&id=100006574481034