Viky Charalambous
Ποιά θα έπρεπε να ήταν η Ευθύνη του Ορθού Πολιτεύματος έναντι στον Πολίτη;
1.
Τεκμηριωμένες πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας είναι οι επιθέσεις που έχει δεχθεί τα τελευταία χρόνια το ελληνικό έθνος, από ενδογενείς και εξωγενείς, ορατούς ή αοράτους καταπατητές της επικράτειάς και των ανθρωπίνων ελευθεριών του, που επέβαλαν εθνική ταπείνωση και βίαιη οικονομική επίθεση στην ελληνική οικογένεια, μολύνοντας τον αέρα που αναπνέουμε, το περιβάλλον που ζούμε, το γενετικά τροποποιημένο φαγητό με το οποίο τρεφόμαστε, την ελλιπή και κατευθυνόμενη πληροφορία που δεχόμαστε, την ανεπαρκή ασφάλεια που παρέχεται κτλ. Επιτακτική καθίσταται πλέον η ανάγκη αναμορφώσεως του πολιτικού ελληνικού γίγνεσθαι προς επανάκτηση της αυτονομίας και ισοπολιτείας του πολιτεύματος, μέσω ενός ακραιφνούς ελληνικού πολιτικού θεσμού.
1.
Τεκμηριωμένες πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας είναι οι επιθέσεις που έχει δεχθεί τα τελευταία χρόνια το ελληνικό έθνος, από ενδογενείς και εξωγενείς, ορατούς ή αοράτους καταπατητές της επικράτειάς και των ανθρωπίνων ελευθεριών του, που επέβαλαν εθνική ταπείνωση και βίαιη οικονομική επίθεση στην ελληνική οικογένεια, μολύνοντας τον αέρα που αναπνέουμε, το περιβάλλον που ζούμε, το γενετικά τροποποιημένο φαγητό με το οποίο τρεφόμαστε, την ελλιπή και κατευθυνόμενη πληροφορία που δεχόμαστε, την ανεπαρκή ασφάλεια που παρέχεται κτλ. Επιτακτική καθίσταται πλέον η ανάγκη αναμορφώσεως του πολιτικού ελληνικού γίγνεσθαι προς επανάκτηση της αυτονομίας και ισοπολιτείας του πολιτεύματος, μέσω ενός ακραιφνούς ελληνικού πολιτικού θεσμού.
2.
Η ευθύνη της Ορθής Πολιτείας θα έπρεπε να είναι να ξαναβρεί ο ελληνισμός τον δρόμο του, βασισμένος πάνω σε όλη την ιστορία του. Την αληθινή του ιστορία, αυτήν που πραγματικά, μέσω στοιχείων και αποδείξεων, έχει αναδειχθεί απανταχού της Γης.
Η ευθύνη της Ορθής Πολιτείας θα έπρεπε να είναι να ξαναβρεί ο ελληνισμός τον δρόμο του, βασισμένος πάνω σε όλη την ιστορία του. Την αληθινή του ιστορία, αυτήν που πραγματικά, μέσω στοιχείων και αποδείξεων, έχει αναδειχθεί απανταχού της Γης.
3.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην σκοπιμότητα και τα οφέλη, που απορρέουν από τον ανά τους αιώνες ελληνικό πολιτισμό, με στόχο την αναβίωση του διαχρονικού ελληνικού αξιακού συστήματος και προμετωπίδα το ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ.
Η ευθύνη της Πολιτείας προϋποθέτει επίσης την διαφύλαξη των εθνικών συνόρων και της προσωπικής και κοινωνικής ελευθερίας του ελληνικού λαού, εντός των πλαισίων ενός αυθεντικά δημοκρατικού πολιτεύματος.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην σκοπιμότητα και τα οφέλη, που απορρέουν από τον ανά τους αιώνες ελληνικό πολιτισμό, με στόχο την αναβίωση του διαχρονικού ελληνικού αξιακού συστήματος και προμετωπίδα το ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ.
Η ευθύνη της Πολιτείας προϋποθέτει επίσης την διαφύλαξη των εθνικών συνόρων και της προσωπικής και κοινωνικής ελευθερίας του ελληνικού λαού, εντός των πλαισίων ενός αυθεντικά δημοκρατικού πολιτεύματος.
4.
Στόχος της Πολιτείας θα έπρεπε να είναι η πνευματική ανέλιξη των Ελλήνων πολιτών, μέσω της προωθήσεως των επιστημών και των τεχνών, ώστε το αθάνατο ελληνικό πνεύμα να φθάσει στα απώτερα σημεία των δυνατοτήτων του και να διαχυθεί παγκοσμίως, προς όφελος του ιδίου Έθνους αλλά και όλης της ανθρωπότητας.
Στόχος της Πολιτείας θα έπρεπε να είναι η πνευματική ανέλιξη των Ελλήνων πολιτών, μέσω της προωθήσεως των επιστημών και των τεχνών, ώστε το αθάνατο ελληνικό πνεύμα να φθάσει στα απώτερα σημεία των δυνατοτήτων του και να διαχυθεί παγκοσμίως, προς όφελος του ιδίου Έθνους αλλά και όλης της ανθρωπότητας.
5.
Βασικές Αρχές του Δημοκρατικού Πολιτεύματος είναι η Ισονομία, η Αξιοκρατία και η Ελευθερία του λόγου. Αυτά περιγράφει και το Σύνταγμά της Ελλάδος. Τα τρία βασικά δικαιώματα του Πολίτη είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΚΑΙ Η ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν και ελέγχονται επ’ ευθείας από το λαό και η Πολιτεία, όπως εξάλλου περιγράφεται και στο Σύνταγμα, το σέβεται και εγγυάται γι’ αυτό. Θεμέλιο του Πολιτεύματος είναι η Λαϊκή Κυριαρχία, όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους.
Βασικές Αρχές του Δημοκρατικού Πολιτεύματος είναι η Ισονομία, η Αξιοκρατία και η Ελευθερία του λόγου. Αυτά περιγράφει και το Σύνταγμά της Ελλάδος. Τα τρία βασικά δικαιώματα του Πολίτη είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΚΑΙ Η ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν και ελέγχονται επ’ ευθείας από το λαό και η Πολιτεία, όπως εξάλλου περιγράφεται και στο Σύνταγμα, το σέβεται και εγγυάται γι’ αυτό. Θεμέλιο του Πολιτεύματος είναι η Λαϊκή Κυριαρχία, όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους.
6.
Όλες οι αρχές είναι πολυπρόσωπες. Έτσι η πολιτική εξουσία θα πρέπει να διασπείρεται όχι μόνο στις διάφορες αρχές αλλά και στα πρόσωπα που υπηρετούν σε καθεμιά απ' αυτές. Καμία αρχή, κανένας δημόσιος λειτουργός δεν πρέπει, εκμεταλλευόμενος την πρόσκαιρη συμμετοχή του στην κατανομή της εξουσίας, να συγκεντρώσει μεγάλη και, κυρίως, ανεξέλεγκτη δύναμη.
Όλες οι αρχές είναι πολυπρόσωπες. Έτσι η πολιτική εξουσία θα πρέπει να διασπείρεται όχι μόνο στις διάφορες αρχές αλλά και στα πρόσωπα που υπηρετούν σε καθεμιά απ' αυτές. Καμία αρχή, κανένας δημόσιος λειτουργός δεν πρέπει, εκμεταλλευόμενος την πρόσκαιρη συμμετοχή του στην κατανομή της εξουσίας, να συγκεντρώσει μεγάλη και, κυρίως, ανεξέλεγκτη δύναμη.
7.
Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα στο οποίο η εξουσία πηγάζει από το λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντά του.
Η ετυμολογία της λέξεως «Δημοκρατία» βρίσκεται στα συνθετικά «Δήμος» ( το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και «Κράτος» (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία).
Ο όρος επινοήθηκε κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., στην κλασική Ελλάδα, και χρησιμοποιήθηκε κατ’ αντιδιαστολή με τη μοναρχία, την αριστοκρατία και την ολιγαρχία.
Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα στο οποίο η εξουσία πηγάζει από το λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντά του.
Η ετυμολογία της λέξεως «Δημοκρατία» βρίσκεται στα συνθετικά «Δήμος» ( το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και «Κράτος» (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία).
Ο όρος επινοήθηκε κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., στην κλασική Ελλάδα, και χρησιμοποιήθηκε κατ’ αντιδιαστολή με τη μοναρχία, την αριστοκρατία και την ολιγαρχία.
8.
α. Ο πυρήνας της πόλης είναι η οικογένεια.
α. Ο πυρήνας της πόλης είναι η οικογένεια.
β. Πολλές οικογένειες σχηματίζουν την κώμη, πολλές κώμες την πόλη, πολλές πόλεις το κράτος. Η διαμόρφωση της πόλης είναι αποτέλεσμα εξέλιξης που περνά από διάφορα στάδια.
γ. Αυτή η εξελικτική πορεία της Πόλης και κατ’ επέκταση του Κράτους και της λειτουργίας σε αυτό, προ-υπήρχε από το άτομο γιατί αποτελεί τη συμπαντική νομοτέλεια της φύσης και ο σκοπός της Πόλης μέσα σε ένα Κράτος είναι ηθικοπλαστικός. Επειδή η Πόλη – η Πύλη του όλου προηγείται ως όλον από τα μέρη της, τους ανθρώπους και κατ’ επέκταση της οικογένειας, για τους οποίους αποτελεί τον φυσικό τους χώρο.
δ. Η Πόλη και κατ’ επέκταση η Πολιτεία, θα πρέπει να λειτουργεί με μέτρο με σκοπό την αποφυγή της «παρέκβασης», δηλαδή της αποκέντρωσης από την ορθή μεσότητα, προς τα δυο άκρα την υπερβολή και την έλλειψη.
ε. Η κατάληξη της εξελικτικής πορείας της κοινωνίας αποτελεί εν γένει τη φύση της και ο σκοπός και τέλος ταυτίζεται με την τελειότητα- ορθή μεσότητα.
ζ. Το ον άνθρωπος από τη φύση του υποχρεούται να ζει στην κοινωνία - πόλη - πολιτεία και η οποία θα πρέπει να διέπεται από τις αρχές της σωστής Δημοκρατίας που οφείλει να σέβεται τους πολίτες της και να φροντίζει για το καλό όλων, η οποία επίσης χρειάζεται υπεύθυνους πολίτες για να δομηθεί σωστά.
η. Η «ΟΡΘΗ - Ιδανική Πολιτεία» θα πρέπει να
i) επιδιώκει το κοινό συμφέρον των πολιτών,
i) επιδιώκει το κοινό συμφέρον των πολιτών,
ii) διέπεται από νόμους και κανονισμούς και οι κυβερνόντες θα πρέπει να είναι οι θεματοφύλακες των νόμων (νομοφύλακες) και υπηρέτες τους. Νόμοι δεν είναι μόνο οι γραπτοί νόμοι, αλλά και το έθιμο και το εθιμικό δίκαιο που τοποθετείται πάνω από το νόμο. Ο νόμος μπορεί να μετονομαστεί ως ο ΝΟΥΣ που στην ουσία δεν μπορεί να έχει διαφορετικές ορέξεις που ενεργούν κατά το δοκούν.
iii) αναγνωρίζεται ως ένα διαφοροποιημένο σύνολο και όχι ως ένα ενιαίο σύνολο.
Δεν νοείται η κοινοκτημοσύνη περιουσιών ή άλλων, γιατί κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πολιτείας, γιατί αν όλα ανήκουν σε όλους, μοιραία κανένας δεν θα φροντίζει για τίποτα.
Πρέπει να προστατεύεται η ιδιοκτησία και η οικογένεια, που στην ουσία δεν είναι η ισότητα που θα εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία αλλά η μεσότητα, δηλαδή το μέτρο.
Η Κατοχή της Περιουσίας, δεν θα έπρεπε να αφήνει περιθώρια αθέμιτου/ αδικαιολόγητου πλουτισμού ούτε όμως και να οδηγήσει στην ανέχεια.
Δεν νοείται η κοινοκτημοσύνη περιουσιών ή άλλων, γιατί κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πολιτείας, γιατί αν όλα ανήκουν σε όλους, μοιραία κανένας δεν θα φροντίζει για τίποτα.
Πρέπει να προστατεύεται η ιδιοκτησία και η οικογένεια, που στην ουσία δεν είναι η ισότητα που θα εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία αλλά η μεσότητα, δηλαδή το μέτρο.
Η Κατοχή της Περιουσίας, δεν θα έπρεπε να αφήνει περιθώρια αθέμιτου/ αδικαιολόγητου πλουτισμού ούτε όμως και να οδηγήσει στην ανέχεια.
iv) παρέχει τις βάσεις για να διανεμηθεί αρμονικά ο πλούτος του κοινωνικού συνόλου/ Κράτους ούτως ώστε να αποφευχθούν τα «άκρα» γιατί όπου υπάρχουν οι πολύ πλούσιοι γίνονται αλαζονικοί και εκμεταλλευτές ενώ οι πένητες οδηγούνται στο έγκλημα και το δόλο.
v) εξασφαλίζει την επιβίωση και διασφαλίζει την ευζωία του πολίτη.
στ) διατηρεί το δικαίωμα του πολίτη για να έχει ίσα δικαιώματα ανέλιξης
vi) εκπαιδεύονται οι άνθρωποι σε ενάρετους πολίτες όπου η ηθική και η πολιτική να έχουν στενή σχέση. Και τα δυο στοχεύουν στην ανάπτυξη του ανώτερου ανθρώπινου στοιχείου, στην εξελικτική παιδεία, που είναι το μόνο μέσο που μπορεί να καθοδηγήσει στον ενάρετο βίο ως την μόνη οδό προς την ελευθερία.
vii) δίνει σε όλους χωρίς διάκριση το δικαίωμα και τα σωστά εργαλεία να μορφωθούν και να αναπτυχθούν ως προσωπικότητες.
viii) μπορέσει να αναδείξει τη γνώση του πολίτη με τη σωστή εκπαίδευση και να τον κατατάξει στα σωστά νευραλγικά σημεία της λειτουργίας της πόλης. Ο κάθε πολίτης έχει την δική του θέση και ιδιαιτερότητα. Με σοφή διοίκηση θα πρέπει να μπορούν οι πολίτες να υπηρετούν στις σωστές θέσεις και αναλόγως με τις ικανότητές τους ούτως ώστε να μπορούν, δια μέσου μιας εξελικτικής πορείας να αποτελέσουν τον ακρογωνιαίο λίθο ενός ελεύθερου ελληνικού πολιτεύματος.
ix) απομονωθούν από την άλλη, όλοι οι άνθρωποι εκείνοι που είναι ψυχικά ή/ και υλικά «δούλοι» και που δεν μπορούν να συνεισφέρουν στο σύνολο με τον ίδιο τρόπο όπως ο ελεύθερα σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης στην εξελικτική πορεία της πολιτείας και του πολιτεύματος. Ακόμα και τους νοητικά «δούλους», θα πρέπει η Πολιτεία να τους κατατάξει σε ένα σημείο όπου να μην μπορούν να κάνουν ζημιά, αλλά να μπορούν να ενταχθούν με παραγωγικό τρόπο στο σύνολο της δράσης και αντίδρασης, ούτως ώστε ακόμα και αυτοί να συμβάλλουν τελικώς στην εξελικτική πορεία προς το «Άριστο Πολίτευμα».
x) επιβάλλεται οι νέοι να εκπαιδεύονται σύμφωνα με το πολίτευμα, διότι η νοοτροπία που καλλιεργεί κάθε πολίτευμα αποτελεί συνήθως παράγοντα και διατήρησης του, αλλά και αρχικής εγκαθίδρυσης του.
9.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα και η ελευθερία των ανθρώπων πρέπει να προστατεύονται. Η Πολιτεία θα πρέπει να ενεργεί ως ο πυρήνας- φύλακας του Πνευματικού Ελλάνιου Έθνους, ως ο Κηδεμόνας Επικοινωνίας με την Ανώτερη Γνώση που θα ενεργεί υπό την καθοδήγηση της Ελληνικής Πανάρχαιας ιστορίας μας.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα και η ελευθερία των ανθρώπων πρέπει να προστατεύονται. Η Πολιτεία θα πρέπει να ενεργεί ως ο πυρήνας- φύλακας του Πνευματικού Ελλάνιου Έθνους, ως ο Κηδεμόνας Επικοινωνίας με την Ανώτερη Γνώση που θα ενεργεί υπό την καθοδήγηση της Ελληνικής Πανάρχαιας ιστορίας μας.
10.
Τα πάντα στη δημιουργία υπόκεινται στη βασική αρχή της φθοράς. Έτσι, ακόμα και το πολίτευμα της ιδανικής Πολιτείας με πολίτευμα τη Δημοκρατία υπόκειται εξ ανάγκης στη φθορά.
Οι πλούσιοι επιδιώκουν να γίνουν πιο πλούσιοι, βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος την τοκογλυφία δανείζοντας τους φτωχούς που και αυτοί έχουν τις δικές τους λειτουργικές ανάγκες, ανάγκες που δημιουργήθηκαν στις πλείστες των περιπτώσεων με τη συγκαλυμμένη παρότρυνση και τον ύπουλο τρόπο από τους ίδιους τους πλουσίους.
Δημιουργούνται με αυτό τον τρόπο, ομάδες καιροσκόπων από τη μια και δυστυχισμένων φτωχών από την άλλη, που λαχταρούν κάποια στιγμή να ξεσηκωθούν εναντίον των πλουσίων.
Και έτσι αντί να υπάρχει Δημοκρατικό πολίτευμα δικαίου, λειτουργεί η Ολιγαρχία ακόμα και Τυραννία των ολίγων.
Αυτό έχει απόηχο και αντίκτυπο στην Πολιτεία και στους Πολίτες, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια της Ελληνικής Πολιτείας.
Τα πάντα στη δημιουργία υπόκεινται στη βασική αρχή της φθοράς. Έτσι, ακόμα και το πολίτευμα της ιδανικής Πολιτείας με πολίτευμα τη Δημοκρατία υπόκειται εξ ανάγκης στη φθορά.
Οι πλούσιοι επιδιώκουν να γίνουν πιο πλούσιοι, βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος την τοκογλυφία δανείζοντας τους φτωχούς που και αυτοί έχουν τις δικές τους λειτουργικές ανάγκες, ανάγκες που δημιουργήθηκαν στις πλείστες των περιπτώσεων με τη συγκαλυμμένη παρότρυνση και τον ύπουλο τρόπο από τους ίδιους τους πλουσίους.
Δημιουργούνται με αυτό τον τρόπο, ομάδες καιροσκόπων από τη μια και δυστυχισμένων φτωχών από την άλλη, που λαχταρούν κάποια στιγμή να ξεσηκωθούν εναντίον των πλουσίων.
Και έτσι αντί να υπάρχει Δημοκρατικό πολίτευμα δικαίου, λειτουργεί η Ολιγαρχία ακόμα και Τυραννία των ολίγων.
Αυτό έχει απόηχο και αντίκτυπο στην Πολιτεία και στους Πολίτες, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια της Ελληνικής Πολιτείας.
11.
Το Πολίτευμά μας έχει όντως φθαρεί και υπάρχει άμεση ανάγκη εξυγίανσης της λειτουργίας του πολιτεύματος όπου η Πολιτεία θα υπηρετεί και πάλι το δίκαιο και θα ενεργεί υπέρ του Πολίτη.
Το Πολίτευμά μας έχει όντως φθαρεί και υπάρχει άμεση ανάγκη εξυγίανσης της λειτουργίας του πολιτεύματος όπου η Πολιτεία θα υπηρετεί και πάλι το δίκαιο και θα ενεργεί υπέρ του Πολίτη.
12.
Το οποιοδήποτε καλό ή κακό οφείλεται στους ανθρώπους που έχουν δύναμη μέσα τους (πρωτίστως δύναμη του νου) και ως εκ τούτου είναι ικανοί τόσο για το καλύτερο όσο και για το χειρότερο. Οι άνθρωποι με μέτριες δυνατότητες είναι αυτοί που ακολουθούν, μέσω μίμησης, τους ισχυρότερους εξυπηρετώντας έτσι, άκριτα, τα συμφέροντα των τελευταίων. Επομένως, κάθε πολιτειακή μεταβολή έχει την αφετηρία της σε εκείνους που έχουν την δύναμη του νου και έχουν τη δύναμη, όταν εκδηλωθεί κάποια διχοστασία (έλλειψη δικαιοσύνης) ανάμεσά τους.
Πηγή: https://www.facebook.com/viky.charalambous/posts/10203071811624269?fref=nf
Το οποιοδήποτε καλό ή κακό οφείλεται στους ανθρώπους που έχουν δύναμη μέσα τους (πρωτίστως δύναμη του νου) και ως εκ τούτου είναι ικανοί τόσο για το καλύτερο όσο και για το χειρότερο. Οι άνθρωποι με μέτριες δυνατότητες είναι αυτοί που ακολουθούν, μέσω μίμησης, τους ισχυρότερους εξυπηρετώντας έτσι, άκριτα, τα συμφέροντα των τελευταίων. Επομένως, κάθε πολιτειακή μεταβολή έχει την αφετηρία της σε εκείνους που έχουν την δύναμη του νου και έχουν τη δύναμη, όταν εκδηλωθεί κάποια διχοστασία (έλλειψη δικαιοσύνης) ανάμεσά τους.
Πηγή: https://www.facebook.com/viky.charalambous/posts/10203071811624269?fref=nf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου