Με βία σχίζεται σε μέρη η ολότητα,
στου Χρόνου του Πιτυοκάμπτη το λημέρι,
κι απ’ το ενιαίο ξεκινάει η πολλαπλότητα,
που η Ανάγκη μέσ’ στον κόσμο έχει φέρει.
Από το άρρητο γεννιέται το φαινόμενο,
με ψήγματα χρυσής αλήθειας καμωμένο,
κι από το πρότερο πηγάζει το επόμενο,
στου αισθητού μέσα το νέφος τυλιγμένο.
Σπινθήρα θείε που στο άπειρο μερίστηκες,
κρύβοντας στην θολή εικόνα την ουσία,
το φως σου στρέψε στο σημείο που χωρίστηκες,
παντού να λάμψει η ξεχασμένη αθανασία!
26/5/2015
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου